Hoe een Nederlandse AI-actrice Hollywood de stuipen op het lijf jaagt

Tilly Norwood lijkt op het eerste gezicht een doorsnee 20‑jarige actrice met een “girl next door”-uitstraling, maar achter haar gezicht zit geen mens van vlees en bloed. Zij is een hyperrealistische digitale creatie van het Britse productiebedrijf Particle6, dat met eigen AI‑software een volledig inzetbare actrice bouwde: altijd beschikbaar, nooit ziek, eindeloos aanpasbaar.

De timing is explosief. Hollywood komt net uit een langdurige acteursstaking, waarin angst voor AI al een van de grote thema’s was. Nu verschijnt Tilly, die in een komische sketch debuteerde op het filmfestival van Zürich en binnenkort – als het aan haar makers ligt – gewoon door een echt talentenbureau wordt vertegenwoordigd. Een Facebook-post van The Wall Street Journal vat de sfeer samen: Hollywood “frettet” over een actrice die in feite een product is van algoritmen.

Acteursbonden en sterren reageren furieus. De Amerikaanse vakbond SAG‑AFTRA benadrukt dat Tilly “geen actrice is, maar een door software gegenereerd personage, getraind op het werk van echte artiesten”. Achter die formulering zitten twee angsten: banenverlies én het ongemakkelijke idee dat iemands gezicht, stem en spel stilletjes kunnen worden gerepliceerd, zonder echte zeggenschap of vergoeding.

De makers proberen intussen de gemoederen te sussen. Oprichter Eline Van der Velden stelt in interviews dat Norwood “niet bedoeld is als vervanging van een mens”, maar als experiment om sneller en goedkoper content te maken, met tot wel 50 procent lagere productiekosten bij reshoots en visuele effecten. Critici zien juist hierin het probleem: als een AI‑actrice bewezen goedkoper is, hoe lang blijft de belofte “we vervangen niemand” geloofwaardig? (antwoord: kort)

Toch raakt Tilly aan een onvermijdelijke toekomst. AI‑personages zullen in games, reclames en nichefilms waarschijnlijk snel gemeengoed worden. De vraag is niet óf, maar hoeveel echte menselijkheid Hollywood bereid is in te leveren voor efficiëntie. Tilly Norwood is daarmee minder een grapje uit een comedy‑sketch dan een stresstest voor de ziel van de filmindustrie.