Waarom was de hand van Trump blauw en zit die nu in verband?

Eerst was de hand van Trump blauw. Zo blauw als de hand van koningin Elizabeth op de dag voor ze stierf. Nu zit er al een paar dagen een verband omheen.

De afgelopen dagen dook Trump herhaaldelijk op met grote pleisters op de rug van zijn rechterhand, onder meer tijdens een kabinetsvergadering, een ontmoeting met Afrikaanse staatshoofden en het medaille­moment voor de Kennedy Center Honors in het Witte Huis. Wie goed kijkt naar foto’s valt op dat de pleisters regelmatig wisselen in vorm en aantal, en dat daaronder eerder al forse blauwe plekken te zien waren, soms bedekt met een dikke laag make-up.​

Volgens de presidentiële arts en het Witte Huis gaat het om “onschuldige” irritatie door eindeloze handdrukken en het dagelijks gebruik van aspirine als bloedverdunner, wat blauwe plekken zou versterken. Tegelijkertijd laten eerdere beelden zonder make-up een hardnekkige, steeds terugkerende verkleuring zien, waardoor de zichtbare schade op zijn hand een eigen geschiedenis heeft opgebouwd.

Officieel is er niets ernstigs aan de hand: Trump zou ontzettend gezond zijn, met slechts een goedaardige veneuze aandoening en wat oppervlakkige weefselschade door ouderdom, handenschudden en medicatie. De boodschap vanuit het Witte Huis is helder: een hardwerkende president die “meer handen schudt dan wie dan ook” en zo zijn blauwe plekken als ereteken draagt

Toch botst dat verhaaltje (door een bron die voortdurend liegt) met de beeldvorming: waarom dan die terugkerende make-up, waarom het demonstratieve verbergen van zijn rechterhand achter mappen, onder tafels, of onder de andere hand, en waarom nu ineens grote pleisters precies op de plek die al langer stof deed opwaaien?

Op sociale media wordt de verbonden hand breed uitvergroot: close-ups, memes en complottheorieën circuleren alsof het om een CSI-dossier gaat. Sommige artsen die zich online mengen, denken aan regelmatige infusen of bloedafnames, anderen zien vooral ouderdom, kwetsbare bloedvaten en bloedverdunners – maar zeker weten doet niemand het, omdat detailinformatie uit officiële rapporten ontbreekt.