B&B Vol liefde: Renske vindt het maar raar en Eveline heeft het zwaar

Bij Eveline is de derde mismatch binnengestapt. Renske begint nu wel erg te zeuren en kan iemand Rob het spreekwoord van de zachte heelmeesters even uitleggen?

Eveline smacht inmiddels naar een leuke man. Ze krijgt Arno. Nou ja, hij heeft in ieder geval een goede gezondheid, is zorgzaam én behulpzaam. Zo'n schaapje vind je niet snel. Oh nee, ze had er al een, Arie. Maar Arno komt tenminste met een uiterst origineel cadeau dat iets zegt over wie hij écht is: hij geeft haar prosecco want die drinkt hij altijd als hij Italiaans eet. En dan ook nog twee pakjes kaarten met het logo van de B&B erop. "Superleuk", klinkt het, maar we geloven Eveline eigenlijk niet meer.

Hoe kunnen we ook? Zou ze echt vallen op een man die compleet perplex staat, omdat ze in Italië ook paaseitjes verkopen? Of op een man die zelfs van groente snijden een strategische overweging maakt? Eveline zet maar snel haar kroontje weer op, zoals ze zelf zegt: Arie en Arno vechten om de koningin. Beiden zijn bereid per direct hun baan op te zeggen om bij haar in te trekken. Ach, vermoedelijk zeggen ze nog dat ze ook wel een been willen inleveren om te winnen.

Dat is in Tsjechië wel anders. Renske wikt en weegt, denkt over alles na en vindt het vooral heel erg moeilijk allemaal. Maar op begrip van Shirley hoeft ze niet te rekenen. "Ja ze vindt alles lastig en moeilijk, maar ja, dat is haar probleem en niet het mijne." Als Daniël zijn lievelingshapje als ontbijt klaarmaakt, zakt Renske toch wel door het ijs. Ze vindt het allemaal maar raar, een amuse voor het ontbijt. Daar heeft ze nog nooit van gehoord en nee, ze vindt het ook niet lekker. Zo'n "uitgepakt ontbijt" vindt ze bovendien nogal overdreven, want zij moest het allemaal maar zelf uitzoeken. Gezellig, je zult nog eens je best doen. Ondertussen bevalt de princess treatment Shirley prima, al is ze ook niet te beroerd haar handen uit de mouwen te steken in de spoelkeuken. Renske doet ondertussen alsof ze het allerliefst een boek leest op bed. En natuurlijk moet ze weer een moeilijk gesprek voeren: wat vindt hij nou eigenlijk echt van haar? Je ziet Daniël inwendig zuchten. En hij zegt het eigenlijk vrij direct: een week Renske gaat nog, maar een heel leven?

Rob maakt er in de Franse Pyreneeën een misschien nog wel groter potje van dan Renske. Hij heeft al meermaals met Margot besproken dat hij het niet ziet zitten met Marianne, maar hij wil haar dolgraag nog een paar mooie ervaringen geven. Waarom? Je bent geen reisbureau. Iets met zachte heelmeesters...Had in ieder geval niets tegen Margot gezegd. Het lullige is dat Marianne al aan haar water voelt dat er iets broeit. Toch gaat ze dapper mee op uitje. In een of andere kerk moet ze plots een kaarsje aansteken. Dat doet ze anders nooit, dus ze besloot nu maar meteen de hele familie te gedenken. En dat betekent: tranen met tuiten. En voor Rob weer een reden om de exit nog maar een dagje uit te stellen.

Bassie, aka Rob, heeft genoeg van het sloofje spelen. Koken, groente snijden? Dat gaat-ie echt niet meer doen. En Magda reageert doodeerlijk als altijd: oké prima maar als er een even leuke man komt die dat allemaal wel doet, dan verlies je. Ze pikt eigenlijk nog verrassend veel van hem. Dat hij denkt dat bon appétit Engels is bijvoorbeeld en dat hij tegen haar tafelgast in het Nederlands begint over een stopcontact. Wat wij dan nog niet weten is dat Magda eigenlijk gewoon een man wil die haar leert achteruitrijden met een aanhangwagen. En dat kan hij als de beste. Zijn meissie doet het hartstikke goed, aldus de stugge goedzak. Heerlijk, kirt Magda. Zou het toch nog wat kunnen worden?