Moniek heeft constant haar gezicht op standje esoterisch staan. Dat valt vooralsnog in de smaak. Rinus maakt zich uit de voeten. Die kan geen onkruid, kapotte waslijn of smerig zwembad meer zien. En Shirley is toch echt de bitch van dit seizoen.
Moniek kijkt continu alsof ze in Suriname rechtstreeks het paradijs is binnengehuppeld. De Pocahontas van de jungle is vooral érg dankbaar. Ze is naar eigen zeggen op zoek naar eerlijkheid in een relatie. Oei, dat klinkt als iemand die in het verleden is bedrogen, het kwam er iets te resoluut uit. Ondertussen hangt ze nog net niet in de lianen met haar Tarzan, die het allemaal maar wat mooi vindt. "Ze zit zo lekker in het moment", zwijmelt hij. Het klinkt meer alsof ze drie planken aan zelfhulpboeken heeft doorgewerkt. Ongetwijfeld doet ze elke ochtend haar affirmaties voor de spiegel en noteert ze in haar dagboekje waar ze allemaal zo dankbaar voor is. Maar toch: er lijkt iets op te bloeien als hij een arm om haar heen slaat bij een bloedmooie zonsopkomst, al is dat volgens Dick vooral bedoeld, omdat "ze anders ook maar kou staat te lijden".
Tijd voor revanche
Om voor de kijker totaal onduidelijke redenen blijft Rinus geïnteresseerd in Ingrid. Toch gaat hij weg, maar niet voor hij de bezienswaardigheden uit zijn boekje heeft afgevinkt. Ingrid sneert intussen dat “de roomservice weer klaarstaat” nadat ze weer yoghurt in een bakje heeft gekieperd. Meer reden om te gaan heb je ook eigenlijk niet nodig. Rinus' wraak is zoet. “Ik heb besloten nog een paar dagen te blijven...” Hij laat een lange stilte vallen. Zij schiet hard in de lach. Hoe durft hij dat zelf te bepalen, zie je haar denken. Maar dan kopt hij hem binnen: “…op het eiland. Ik voel te weinig. Ik ben hier voor de liefde, het is B&B Vol Liefde, niet B&B Vol Klussen.” Auw, die zag ze niet aankomen. High five Rinus! Nu blijft alleen die vervelende, zelfingenomen Eric over, die vooral blij lijkt dat hij iemand heeft “weggespeeld”. Nou Eric, dat heb je niet: hier heeft iemand gewoon de eer aan zichzelf gehouden.
Bladeren vegen in een kort rokje
Rob zegt nog eerder dan Magda dat het tijd is om bladeren te vegen. Gelukzalig kijkt ze in de camera: wat een man. Kan zij mooi haar korte rokje aanhouden, dat gelukkig wel “alles bedekt”. Magda lacht zich een pukkel met hem, benadrukt ze nog maar eens: het is net Leen, maar dan op zijn best. En toch gaat Rob het niet redden, want hij is niet culinair, gruwelt van een menu du jour en spreekt ook al geen Frans. Tijdens het Franse dagmenuutje begint hij over zure wijn. Dat zijn ook weer punten aftrek. Maar kom op Magda, dit is toch geen dealbreaker, geef de man gewoon een biertje.
Anders moet je straks verder met Gène, die terecht opmerkt dat zijn buikje, zeg maar buik, nog weleens een probleem kan worden. Maar ja, een Bourgondiër hè. Dat toont hij nog maar eens nadrukkelijk door een koffer vol eten en drinken mee te nemen. Wat is dat toch met die Brabanders en Limburgers? Lieske moest ook al met een berg eten uit "het Bredase" bewijzen hoe Bourgondisch ze wel niet is. Rob heeft er ook niets mee: “Hij had een halve dierenwinkel voor de hond meegebracht en heb je die stapel asperges gezien?” klinkt het schamper. Hem niet gezien. Hij gaat wel naar de plaatselijke Carrefour. En gelijk heeft-ie.
Bumpers in de nek
Britt mag achterop de motor bij JP. Toegegeven: hij heeft gevoel voor stijl met zijn helmpjes. Zij zit met haar bumpers in zijn nek, maar Jean-Paul geeft geen krimp: elke vrouw die je vastpakt op de motor is prima gezelschap. Dan bestelt hij een alcoholvrij biertje. Was dat in opdracht van de productie of heeft hij daadwerkelijk het licht gezien? Eerder deed hij niet zo moeilijk over alcohol tijdens het rijden. Britt vraagt voorzichtig wat iedereen thuis ook denkt: waar betaalt hij het allemaal van? Volgens Jean-Paul hebben mensen geen idee wat hij allemaal doet, tegenwoordig vooral op zijn telefoon. Hij regelt 'dingen' en verder moeten we maar niet te veel vragen stellen.
Renske vs. Shirley
In Tsjechië is het Renske lacht, Renske huilt. Shirley noemt het een soapserie. Tja, een tikje jaloers misschien? Want Renske kán tenminste nog lachen. De ware aard van Shirley komt al snel boven: “Geen idee wat er in dat meisje omgaat, als ze aandacht krijgt is ze blij”, roddelt ze tegen Daniël. Hij doet vrolijk mee: “Soms ga ik stuk om die meid en soms denk ik: je wil alleen maar laten zien dat je leuk bent.” Helaas heeft Renske alles gehoord, ouch. Wist Shirley echt niet dat ze recht boven hen zat? In plaats van haar excuses aan te bieden, doet ze er nog een schepje bovenop: “Ze maakt overal een probleem van. Eerst was jij het probleem, nu ben ik het”, zucht ze. “Ze zuigt iedereens energie op." Even lijkt Shirley een wig te drijven tussen de Tsjechische hotelbaas en zijn eerste date. Hij vraagt haar nog waarom ze er niet bij kwam zitten. “Waarom zou je erbij willen zitten als er over je geroddeld wordt?” vraagt Renske zich terecht af.