New York Times: Waarom Amerikaanse bedrijven bang zijn voor Trump

Amerikaanse bedrijven lijken steeds vaker te zwichten voor de druk van Donald Trump. Van giganten als Disney en Paramount tot invloedrijke advocatenkantoren en banken: ze nemen liever geen groot risico en kiezen voor veiligheid, zelfs als dat betekent dat ze fundamentele principes laten varen. Maar waarom zijn die bedrijven zo bang voor Trump en durven ze zelden tegen hem in te gaan? The New York Times heeft een verklaring

Het belangrijkste antwoord is simpel: angst. Bedrijven zijn bang dat Trump via zijn macht, media-aandacht en presidentiële decreten schade kan aanrichten aan hun reputatie, omzet of zelfs individuele leiders. Denk aan intimidatie via boetes, gerichte juridische acties of publieke campagnes tegen bestuurders. Deze angst wordt versterkt door het huidige klimaat van “ieder voor zich” binnen het Amerikaanse bedrijfsleven. Vroeger waren CEO’s van grote bedrijven verbonden via invloedrijke netwerken en lobbygroepen, maar tegenwoordig overheerst het streven naar individuele winst en een zo hoog mogelijke aandeelhouderswaarde.

Onder druk van concurrerende belangen is het collectieve verzet tegen politieke dwang grotendeels verdwenen. Bedrijven vechten vooral voor zichzelf, niet voor het algemeen belang of democratische principes. Daardoor kunnen ze gemakkelijker ‘gepiept’ worden door een president die dreigt met sancties, negatieve media-aandacht of gerichte onderzoeken.

Politici en critici, zoals Chuck Schumer, signaleren dat deze trend in de hand wordt gewerkt door het aandeelhouderskapitalisme: alles draait om de beurskoers en kwartaalcijfers. Spraakmakende gevallen, zoals de schorsing van Jimmy Kimmel bij Disney na politieke druk, laten zien hoe snel bedrijven buigen als ze voelen dat hun marktwaarde in gevaar komt.

Uiteindelijk is het niet alleen Trump, maar ook het versplinterde bedrijfsleven dat macht aan hem geeft: door gebrek aan onderlinge solidariteit worden bedrijven kwetsbaar en buigen ze sneller voor machtige politiek. Zo is de angst van Amerikaanse bedrijven voor Trump enerzijds rationeel en anderzijds tragisch: ze kiezen voor de korte termijn, terwijl ze hun eigen invloed en waarden steeds verder ondermijnen.