Trump ziek: Wie is JD Vance?

Politiek
dinsdag, 02 september 2025 om 8:00
de-amerikaanse-vicepresident-jd-vance
Donald Trump was een paar dagen zoek. Op uitbarstingen op social media na werd zes dagen niets van hem vernomen. Hij lijkt weer terug te zijn. Ziek is hij zeker (dat geeft zelfs het Witte Huis toe) en dood vermoedelijk niet, al staan Twitter en TikTok daar vol mee.
Hoe dan ook komt het moment naderbij dat JD Vance opklimt naar het presidentschap. En dan? Hij weet weinig. Vorige week zei hij dat de beide wereldoorlogen waren beëindigd dankzij onderhandelingen. Dat is twee keer onzin. Maar hij vindt wel heel veel.
Wie is JD Vance?
Op veertigjarige leeftijd staat James David Vance als de jongste vicepresident in decennia aan het roer van het Amerikaanse politieke establishment - een wereld waar hij ooit een buitenstaander was en die hij fel bekritiseerde. De man die zichzelf ooit een "Never Trump guy" noemde en de voormalige president vergeleek met Hitler, staat nu als diens trouwste bondgenoot en politieke erfgenaam naast hem
“The message of the right is increasingly: It’s not your fault that you’re a loser; it’s the government’s fault.”
Vance' reis naar de top is een Amerikaanse paradox: een verhaal van stijging uit armoede dat tegelijkertijd de Amerikaanse droom bevestigt én bekritiseert. Geboren als James Donald Bowman in het roestende industriestadje Middletown, Ohio, groeide hij op in een wereld van geweld, verslaving en instabiliteit. Zijn moeder Beverly worstelde met drugsverslaving, zijn vader was afwezig, en de jonge JD werd grootgebracht door zijn grootouders - vooral zijn geliefde "Mamaw", die volgens hem negentien handwapens bezat en de harde liefde bood die hij nodig had om op het rechte pad te blijven.
ANP-510350942
De transformatie van een marine
Na zijn middelbare school koos Vance voor de Marine Corps, waar hij vier jaar diende inclusief een periode in Irak als militair journalist. Deze ervaring vormde hem diepgaand - het gaf hem discipline, richting en via de GI Bill de mogelijkheid om te studeren aan Ohio State University. Zijn academische excellentie opende de deuren naar Yale Law School, waar een ontmoeting zijn leven voorgoed zou veranderen.
“I want people to know what it feels like to nearly give up on yourself and why you might do it. [...] And I want people to understand something I learned only recently: that for those of us lucky enough to live the American Dream, the demons of the life we left behind continue to chase us.”
In 2011 woonde Vance een lezing bij van Peter Thiel, de rechtsradicale tech-miljardair. Thiel's betoog over technologische stagnatie en het falen van de Amerikaanse elite raakte een snaar bij de jonge rechtenstudent. "Het was het meest significante moment van mijn tijd op Yale," schreef Vance later. Deze ontmoeting leidde tot een mentorschap dat Vance van de rechtbank naar Silicon Valley bracht, waar hij voor Thiel's investeringsfonds Mithril Capital ging werken.
Van Trump-hater naar Trump-opvolger
In 2016 publiceerde Vance "Hillbilly Elegy", een memoir die hem nationale bekendheid opleverde, maar ook controversieel bleek. Het boek, dat zijn jeugd in de witte arbeidersklasse beschreef, werd een bestseller en werd gezien als een verklaring voor de opkomst van Trump. Ironisch genoeg was Vance op dat moment een felle Trump-criticus die de toekomstige president "culturele heroïne" noemde
Critici uit Appalachia verweten Vance dat hij stereotypes versterkte en de structurele problemen van de regio reduceerde tot individueel falen. Hij werd ervan beschuldigd niet eens een echte "hillbilly" te zijn - hij groeide immers op in Ohio, niet in Appalachia, en bracht slechts zomervakanties door in Kentucky.
https___d1e00ek4ebabms.cloudfront.net_production_2e05d360-8215-4213-82be-a25faeba35ed
De politieke metamorfose
Vance' transformatie van Trump-criticus tot Trump-aanhanger is wellicht het meest fascinerende aspect van zijn verhaal. Tussen 2016 en 2021 onderging hij een complete politieke metamorfose. Waar hij Trump eerst "weerzinwekkend" noemde en waarschuwde dat deze "de witte arbeidersklasse naar een zeer duistere plek" leidde, werd hij uiteindelijk een van diens grootste verdedigers.
Deze ommekeer was geen plotselinge bekering maar een geleidelijk proces, gefaciliteerd door Thiel die in 2021 een ontmoeting regelde tussen Vance en Trump in Mar-a-Lago. Vance beweerde later dat hij zich had laten verblinden door Trump's stijl en diens substantiële voorstellen op het gebied van handel, immigratie en buitenlands beleid had genegeerd.
Senator en Vicepresident
Met 15 miljoen dollar steun van Thiel en een cruciale endorsement van Trump won Vance in 2022 zijn Senaatszetel voor Ohio. Als senator positioneerde hij zich als een nationale conservatief en rechtse populist, met standpunten die varieerden van oppositie tegen abortus en het homohuwelijk tot steun voor protectionistische handelsmaatregelen.
Zijn selectie als Trump's running mate in 2024 markeerde de voltooiing van zijn opmerkelijke transformatie. Op 20 januari 2025 werd hij beëdigd als de 50ste vicepresident van de Verenigde Staten - de op twee na jongste in de Amerikaanse geschiedenis.
De mens
Achter de publieke figuur schuilt een complexe persoonlijkheid. Vance is getrouwd met Usha Chilukuri, die hij ontmoette op Yale Law School. Samen hebben ze drie kinderen: Ewan, Vivek en Mirabel. Hij beschrijft zichzelf als beïnvloed door de katholieke sociale leer en als lid van de "postliberale rechterflank".
Als vicepresident heeft Vance zich geprofileerd als een krachtige figuur die volgens waarnemers "de op één na machtigste vicepresident in de Amerikaanse geschiedenis" zou kunnen worden. Hij heeft controversiële uitspraken gedaan, zoals zijn suggestie dat ouders meer stemrecht zouden moeten hebben dan kinderlozen, en zijn kritiek op "kinderloze kattenvrouwen" in de Democratische Partij.
Een blijvende contradictie
JD Vance belichaamt de contradicties van modern Amerika. Hij is de self-made man die zijn roots kritiseert, de Yale-afgestudeerde die zich presenteert als stem van de vergeten arbeider, de voormalige Never Trumper die nu het MAGA-beweging aanvoert. Zijn verhaal is tegelijkertijd inspirerend en verontrustend - een bewijs dat sociale mobiliteit mogelijk is, maar ook een waarschuwing over de prijs van succes.
In zijn recente bezoek aan Groenland, waar hij waarschuwde voor Chinese en Russische invloed, en zijn uitspraken over de "globalistische economie" die Amerika dwingt "geld te lenen van Chinese boeren om de dingen te kopen die diezelfde Chinese boeren maken", toont Vance zich als een vicepresident die niet bang is controversiële standpunten in te nemen.
Of men hem nu ziet als opportunist of authentiek bekeerling, JD Vance heeft onmiskenbaar een opmerkelijke reis afgelegd. Van een jongen die opgroeide tussen geweld en verslaving tot de op één na machtigste man in Amerika - zijn verhaal blijft fascineren, irriteren en de Amerikaanse ziel weerspiegelen in al haar complexiteit.