Bang dat je stinkt? Zo kom je erachter (en wat je kunt doen)

Zit je zwetend aan de kerstdis bij je oma, zat je met klamme handjes te wachten op je date of trok je een sprintje naar de bus, dan ben je wellicht best wel bezweet geraakt. Zelf kun je dat moeilijk ruiken, omdat moeder natuur ervoor heeft gezorgd dat je immuun bent voor je eigen geur. Gelukkig is er toch een manier om erachter te komen of je stinkt. "De receptoren in je neus schakelen zichzelf uit als ze lange tijd aan dezelfde geur worden blootgesteld," vertelt Patrick Allan aan Lifehacker. "Je neus wordt gevoelloos voor je eigen stank, een beschermmechanisme zodat je er niet gek van wordt." Allan raadt aan om een kop koffie te nemen om je eigen lichaamsgeur weer te kunnen ruiken. "Koffie heeft een sterke geurcomponent die de neusreceptoren een korte pauze geeft van wat ze de hele dag hebben geroken. Ruik even aan een kop koffie, en je neus is opnieuw gereset om een andere geur waar te nemen."

Zweet zelf stinkt niet. De onaangename geur ontstaat wanneer bacteriën op de huid het zweet afbreken. Ons lichaam heeft twee soorten zweetklieren: eccriene en apocriene klieren. De eccriene klieren zitten over het hele lichaam verspreid en produceren voornamelijk water en zout. Dit zweet is grotendeels geurloos. De apocriene klieren daarentegen bevinden zich vooral in de oksels en lies en produceren een meer olieachtig zweet dat rijk is aan eiwitten en vetten. Wanneer bacteriën dit zweet afbreken, ontstaan er stoffen zoals boterzuur die voor de typische zweetgeur zorgen.

Interessant is dat niet iedereen even sterk ruikt. De bacteriesamenstelling op de huid verschilt per persoon en bepaalt mede hoe sterk je zweet ruikt. Mensen met een sterke lichaamsgeur hebben vaak meer specifieke geurproducerende bacteriën op hun huid. Ook hormonale veranderingen, zoals tijdens de puberteit of menopauze, kunnen de activiteit van de zweetklieren beïnvloeden.

Goede hygiëne is de basis. Door je dagelijks goed te wassen krijgen bacteriën minder kans om zweet af te breken. Schone, bij voorkeur katoenen kleding helpt ook, omdat katoen ademend is en vocht beter opneemt dan synthetische stoffen. Strakke kleding en synthetische materialen kunnen juist de luchtstroom beperken en zweetophoping bevorderen, waardoor de geur versterkt kan worden.

Ook je voeding kan een rol spelen. Voedingsmiddelen zoals knoflook, ui, kerrie en bepaalde kruiden bevatten vluchtige geurstoffen die via het zweet kunnen worden uitgewasemd. Alcohol, caffeïne en zeer gekruid eten kunnen lichaamsgeur ook beïnvloeden. Daarnaast kan stress ervoor zorgen dat de apocriene zweetklieren actiever worden, wat resulteert in een sterkere geur.

Veel mensen denken dat deodorant en antiperspirant hetzelfde zijn, maar dat is niet zo. Een deodorant bestrijdt de geur door bacteriën aan te pakken met antibacteriële ingrediënten en maskeert resterende geuren met parfum. Een deodorant voorkomt echter niet het zweten zelf.

Een antiperspirant daarentegen werkt anders. Het bevat aluminiumzouten die tijdelijk de openingen van de zweetklieren vernauwen, waardoor er minder zweet op het huidoppervlak komt. Hierdoor blijven de oksels droger en wordt de geur ook verminderd, simpelweg omdat er minder zweet is voor bacteriën om af te breken. Voor mensen die last hebben van natte oksels en zweetvlekken is een antiperspirant daarom effectiever dan een gewone deodorant.

Bron(nen): HLN