Bezwaarmakers chanteren projectontwikkelaars én kopers: ‘Er zijn burgers die er heel rijk van worden’

Een groeiend aantal Nederlanders ontdekt een lucratieve manier om geld te verdienen aan de woningnood: bezwaar maken tegen nieuwbouwprojecten en vervolgens geld eisen om dat bezwaar weer in te trekken. “Het is een vorm van afpersing”, zeggen projectontwikkelaars tegen EenVandaag.

Wat ooit bedoeld was om burgers inspraak te geven, is voor rotte appels in de samenleving een verdienmodel geworden. Een projectontwikkelaar vertelt anoniem: “Zo’n bezwaar komt binnen en de indiener zegt dan gelijk al: ‘Ik kan jou makkelijk drie jaar bezighouden met procederen. Dus: hoeveel heb je ervoor over dat ik hiermee stop?’”

De ontwikkelaar verzucht: “Ze zijn dus puur op geld uit.” En het werkt ook nog. Uit de rondgang blijkt dat projectontwikkelaars regelmatig bereid zijn om diep in de buidel te tasten om vertraging te voorkomen. Soms lopen de bedragen in de tonnen. “Een bezwaarmaker heeft in Rotterdam drie ton van de ontwikkelaar gehad en ook nog een ton van de toekomstige kopers, dus in totaal vier ton”, zegt een ander.

“Bezwaar aantekenen is echt big business geworden. Er zijn burgers die hier echt heel rijk van worden”, aldus een ontwikkelaar.

Projectontwikkelaar Maarten de Gruyter (Boelens de Gruyter) durft wel openlijk te spreken. Hij is niet tegen inspraak, maar vindt dat het systeem ontspoort: “Als bezwaarmakers na al die inspraakrondes maar blijven doorgaan met procederen, komt al vrij snel de aap uit de mouw: het gaat ze dan niet om het verlies van uitzicht, maar ze zijn gewoon uit op geld.”

Volgens De Gruyter betalen uiteindelijk de woningkopers de prijs. Charles Luijnenburg (31) weet dat inmiddels uit eigen ervaring. Zijn appartement in Alphen aan den Rijn liep bijna twee jaar vertraging op door een procederende buurman. “Ik begrijp de projectontwikkelaar wel, die moet ook uit de kosten komen. Maar ik vind het verwerpelijk dat deze man maar bleef doorprocederen, terwijl hij wist dat hij geen enkele kans maakte.”

Hij moest uiteindelijk 18.000 euro extra betalen om zijn woning alsnog te kunnen kopen. “Hij heeft ook letterlijk in de rechtszaal uitgesproken dat hij geld wilde zien, een hogere vergoeding wilde voor het intrekken van zijn bezwaarschrift”, vertelt Charles. “Ik vind het echt moreel verwerpelijk dat het hem alleen maar om zijn eigen financiële gewin ging.”

Welvaartsziekte

Volgens Fahid Minhas, directeur van branchevereniging Neprom, houden bezwaarmakers die doorprocederen geen rekening met woningzoekenden. “Het is een welvaartsziekte dat omwonenden na allerlei inspraakprocedures maar blijven doorprocederen. En dan die mentaliteit van: koop mij maar af. Dat vind ik eigenlijk niet kunnen.”

Charles probeert intussen vooruit te kijken. “Ik hoop dat mijn woning over vier maanden af is, maar het kan ook nog zes maanden duren”, zegt hij. “Als ik er straks eindelijk in kan, dan ben ik denk ik wel echt heel erg blij. Maar dit hele proces heeft wel echt langer geduurd dan ik gehoopt had.”

Bron: EenVandaag