De alternatieve Nobelprijs – de Ig Nobelprijs voor Natuurkunde – is in 2025 toegekend aan een team van wetenschappers dat
het ultieme recept voor de perfecte cacio e pepe pasta-saus wist te ontrafelen. Waar deze Italiaanse klassieker vaak eindigt in een korrelige, klonterige massa, besloten fysici onder leiding van
Fabrizio Olmeda het probleem wetenschappelijk te benaderen.
Het geheim? De juiste hoeveelheid zetmeel. Simpelweg pasta en kaas mengen met een beetje pastawater werkt meestal niet, omdat de saus bij temperaturen boven de 65°C schift – de kaas stolt en de saus klontert. Olmeda’s oplossing: maak met zetmeelpoeder (2-3% van het gewicht van de kaas) en wat water een gel. Meng deze gel op lage temperatuur met geraspte Pecorino en voeg daarna de pasta en wat pastawater toe tot de saus perfect smeuïg is. Tot slot zwarte peper naar smaak.
Wetenschappelijk perfect cacio e pepe-recept (voor 2 personen):
- 4 gram aardappelzetmeel of maizena
- 40 ml water
- 160 gram Pecorino Romano, fijngeraspt
- 240 gram pasta (bij voorkeur tonnarelli)
- Zwarte peper en zout naar smaak
- Pasta kookwater (liefst stevig zetmeelrijk)
Werkwijze:
- Los het zetmeel op in het water en verwarm zachtjes tot het een heldere, licht ingedikte gel vormt.
- Roer deze gel door de kaas, zodat het mengsel wat steviger wordt maar de kaas niet smelt.
- Kook de pasta en vang ruim pastawater op.
- Meng de pasta in een pan op laag vuur met het kaas-zetmeelmengsel en voeg beetje bij beetje pastawater toe tot een gladde, romige saus ontstaat.
- Breng royaal op smaak met versgemalen zwarte peper.