Gijs van Dijk, voormalig PvdA-kamerlid, werd begin 2022 in de ban gedaan na publieke beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag. Twee vrouwen vonden dat hij over hun grenzen was gegaan. Krantenkoppen, talkshows, en het NOS Journaal lieten geen twijfel: Van Dijk zou ernstig over de schreef zijn gegaan. Het luidde het abrupte einde in van zijn politieke carrière. Nu, ruim drie jaar later, wijst de rechter: er was geen bewijs voor de zware aantijgingen.
Het publieke oordeel was genadeloos
Op 8 februari 2022 werd Cornelia Klaster uitgebreid geïnterviewd door de NOS over de vermeende misstanden binnen de PvdA-fractie. Van Dijk stond vooraan in het schandblok: zijn naam verscheen op alle voorpagina’s, sociale media liepen vol en binnen zijn partij was er nauwelijks ruimte voor weerwoord. De teneur was duidelijk: dit was ernstig en moest tot de bodem worden uitgezocht.
Ondanks zijn ontkenning en het publieke gevecht tegen deze aantijgingen, trok Van Dijk zich terug. De publieke opinie kón immers niet anders dan veroordelen, zoals zo vaak bij #MeToo-zaken waar de nuance verdwijnt en trial by media regeert.
PvdA-Kamerlid Gijs van Dijk vertrekt uit de Tweede Kamer vanwege beschuldigingen van ongepast gedrag.
De rechter spreekt: aantijgingen ongegrond
Nu is er zwart op wit een uitspraak van de rechter: de beschuldigingen van Cornelia Klaster blijken ongegrond. Ook de beschuldigingen van Katinka Simonse, bekend als kunstenares Tinkebell, houden geen stand. De rechtbank in Den Haag oordeelt dat er geen bewijs is voor grensoverschrijdend gedrag en dat het onderzoek naar Van Dijk zorgvuldig was. Eerdere verhalen over vermeende PTSS, beschadigend gedrag en lijdensweg blijken vooral op drijfzand gebouwd.
Van Dijk bleek tijdens de affaire zelfs vrijwilligerswerk bij de Voedselbank te moeten accepteren, nadat hij door tal van politici en media was opgegeven.
Het oorverdovende zwijgen
Wat opvalt, is het verschil in aandacht. Waar Van Dijk bij zijn val met alle gevolgen van dien breed werd neergezet, is het nu opmerkelijk stil. Dezelfde media en politieke leiders die in koor moreel oordeel vellen en sociale veiligheid prediken, laten het afweten met rectificaties of excuses. Zelfs de NOS, die het proces mede op gang bracht, blijft stil – er is geen stroom aan pushberichten of uitgelichte artikelen.