73% duurder en tóch minder vergoed: de stille kaalslag in de tandartsverzekering

De goedkoopste aanvullende tandartsverzekering is sinds 2016 ruim 70 procent duurder geworden, terwijl de vergoedingen juist steeds verder worden uitgekleed. Daarmee groeit het gat tussen wat Nederlanders betalen en wat zij daadwerkelijk terugkrijgen van hun verzekering.

Uit onderzoek van Independer blijkt dat wie nu het goedkoopste aanvullende tandartspakket afsluit, gemiddeld 73 procent meer premie betaalt dan in 2016. Tegelijkertijd zijn veel behandelingen – zoals mondhygiëne en röntgenfoto’s – uit de goedkoopste pakketten verdwenen of beperkt vergoed.

Ook de tandartstarieven zelf zijn fors gestegen. Voor standaardbehandelingen, zoals de periodieke controle, gingen de maximumtarieven sinds 2016 met gemiddeld 42 procent omhoog: een controle van 20 euro kost komend jaar ruim 28 euro. De prijzen van verzekeringen zijn daarbij zelfs harder gestegen dan de kosten van de behandelingen waarvoor zij bedoeld zijn.

“Je betaalt de laagste premie in ruil voor minder dekking”, vat Independer-zorgexpert Bas Knopperts de ontwikkeling samen. Zijn conclusie is pijnlijk helder: consumenten betalen steeds vaker meer geld voor minder zorg.

Steeds minder Nederlanders sluiten daarom nog een aanvullende tandartsverzekering af; het aantal verzekerden daalde in vijf jaar tijd met bijna 40 procent. Voor wie alleen twee keer per jaar op controle gaat, kan het financieel zelfs gunstiger zijn om de rekening zelf te betalen in plaats van premie af te dragen voor een krap pakket.

De financiële druk heeft directe gevolgen voor de mondgezondheid. Bijna een kwart van de Nederlandse volwassenen stelt een tandartsbezoek uit of slaat het helemaal over vanwege de kosten, zo blijkt uit recent onderzoek van het CBS. Vooral mensen met een laag inkomen mijden de stoel: in de laagste welvaartsgroep gaat het om één op de drie volwassenen.

Zorgexperts waarschuwen dat uitstel van mondzorg leidt tot grotere problemen én hogere kosten op de lange termijn. Wat begint als een besparing op de premie, kan eindigen in dure wortelkanaalbehandelingen of zelfs het verlies van tanden – een klassiek voorbeeld van schijnzuinigheid in de zorg.