Illya weet niet wat hem overkomt: zoveel schatje en moppie heeft hij nog nooit gehoord. De kwieke Magda krijgt weer een hoogbejaarde op bezoek. En Renate, hoopvol tot het bittere eind, moet nu toch echt vertrekken.
Illya blijft een doodnerveus jochie van 15 in de buurt van Sylwia. Zij schrijdt op kittige hakjes en met een poetsdoek in de hand door het huis om de kasteelheer een handje te helpen. Hij heeft echt zijn droomvrouw gevonden. Zij is blij dat hij geen fout type is, zoals ze die vroeger altijd had. Net als Cheyenne, die tot nu toe altijd viel op heuse emotioneel onbereikbare en onbetrouwbare gaslighters, kiest ze nu voor het andere uiterste: grotere goedzakken als Illya en Dick ga je niet vinden, maar of dat dan de oplossing is? De gulden middenweg vrouwen, de gulden middenweg.
Wat dat betreft weet Magda een stuk beter waar ze naar op zoek is: in ieder geval niet van die mansplainers die écht niet kunnen stoppen met praten. Als ze dan ook nog doof zijn en zeuren over ieder kwaaltje dan weet ze eigenlijk binnen 2 minuten genoeg: er mag er weer eentje naar huis. Of eigenlijk kunnen ze allebei wel gaan. Gene is niet veel beter dan Dirk. Ze brengt het wel erg sympathiek: Gene en zij lijken op elkaar. "Onze handicap? We praten gewoon te veel." Lief van je Magda, maar die obese ouwe babbelaars die je over de vloer krijgt, zijn echt nog wel een stukje erger.
Tijd om te gaan
Dick ziet het in Suriname ondertussen niet meer zitten. Kwam er nou maar eens een stom wijf binnen, zucht hij. Zo grof in de mond hebben we de doorgaans zo keurige slangenbezweerder nog niet gehoord. Maar feit is: er moet iemand naar huis. Of zou dat toch te snel zijn? Hij twijfelt en twijfelt, waarschijnlijk tot de productie zegt: schiet eens op vent, wij willen ook een keer terug naar Nederland.
Nog zo'n twijfelaar heeft in Jijona wel de knoop doorgehakt. Na weken tegen heug en meug polonaises lopen, cava drinken op onchristelijke tijdstippen en eiersalade eten kan Renate haar spullen pakken: geen romantische klik. Of eigenlijk: Jean Paul vindt Leonora gewoon knapper. Die slaat zich op het zoveelste feestje dapper door een berg shotjes en slechte levensliederen, maar ze houdt ook van een boek, klinkt het bezorgd bij JP, die al wel voelt aankomen dat ze binnenkort zomaar eens een avondje thuis zou willen blijven.