B&B Vol liefde: Illya kan alleen nog maar naar Sylwia's billen staren en Eveline knapt compleet af op Bart

De liefde is net als vertrouwen: het komt te voet en het gaat te paard in de B&B's. Vooral bij Eveline heb je het snel verbruid. Hoe durft Bart met een potje pesto aan te komen zetten? En op Lesbos lopen de irritaties verder op tussen Hollandse Petra en Lieske. Ondertussen kijkt Illya ongegeneerd naar de billen van Sylwia.

Lieske en Petra zullen nooit vriendinnen worden en niet alléén vanwege het gezwets over de spirituele steentjes waar ze ook nog eens teksten op schrijft die compleet gespeend zijn van enige creativiteit. Ze hebben ook gewoon een ordinaire hekel aan elkaar. Pètra vindt haar even blonde naamgenoot wel aantrekkelijk maar doorziet nu ook dat Petra's gekir en geknuffel niet erg authentiek is, terwijl ze met Lieske weer ouderwets in een deuk ligt. Als een volleerd vinologe spuugt de Bredase de wijn uit in een bakje. Pètra niet gezien, die voelt de bodemdrift alweer aankomen. Mooi fragment is als ze vertellen over hun beider strengchristelijke jeugd, die het vooral voor Lieske moeilijk maakte om uit de kast te komen. Maar ook hier wolken aan de hemel: Lieske luistert niet naar Pètra en begint direct weer over zichzelf. "Ze moet ook een beetje naar mij luisteren", merkt Pètra terecht op.

Bart vertelt in Italië ook een persoonlijk verhaal. Na een auto-ongeluk zag hij zichzelf boven zijn lichaam zweven waarna hij er hop weer inschoot. Het klinkt als een klassieker uit een slecht filmgenre, maar je weet het niet. Nog klassieker is de blunder met de pasta carbonara. Ja wij Hollanders verbazen ons over het totale gebrek aan groenten bij de Italianen en we gooien er maar wat graag een berg paprika's en courgetten in. Plus zelf pesto maken? Daar zijn toch potjes voor. Had je niet moeten doen Bart. Doe in ieder geval alsóf je pasta carbonara met alleen een paar spekjes, ei en room het áller lekkerst vindt wat de mensheid heeft voortgebracht. Nu is puriteinse Eveline zo chagrijnig dat ze niet eens meer een wijntje wil.

Bij Illya en Karine is het kaarsje definitief uitgegaan. De hitsige Zeeuw kan alleen nog maar aan de borsten van Sylwia denken. Het is bijna onbeschoft hoe verveeld hij om zich heen kijkt als hij met Karine op een terras zit. Tijdens het sportlesje van de wulpse Poolse veert hij op. Onbeschaamd staart hij naar haar billen en beaamt dat hij "het figuur van de een toch wel mooier vindt dan dat van de ander". We hadden echt geen diepgaande filosofische conversaties verwacht van de stugge kasteelheer, maar op deze manier kan hij net zo goed een postorderbruidje bestellen. Zelfs Sylwia zelf vindt dat ze nog wat meer te weten moet komen van de man om verliefd te kunnen worden.