De stemming gaat heen en weer in de B&B's. Eveline twijfelt weer aan Bart en Rob houdt van álle vrouwen. En Magda begint maar weer eens te zeuren over dikke buiken. De enige die standvastig in de liefde blijft geloven, is Renske. En laat zij nou net haar biezen moeten pakken.
Bart heeft niet veel nodig om zijn ego te boosten. Een beetje gerommel in een pan met ei en hij is weer het mannetje. Zelf zegt hij: "Als een ei bakken al misgaat dan stop ik met alles in de keuken. Dan moet je bedden gaan verschonen of ramen lappen." Nou Bart, ga die zeem maar vast zoeken, want Eveline is allerminst onder de indruk van het roerei. Gelukkig kan het Gooise haantje met de (ogenschijnlijk) dikke portemonnee een potje breken. Er verschijnen pas echt wolkjes aan de Italiaanse hemel als hij zegt dat hij echt niet gaat emigreren. En nog erger wordt het als Evelines vriendin zegt dat het "haar man niet zou zijn". Het is wel echt 'een mannetje' concludeert ze - net als de kijker - al na vijf minuten. Benieuwd hoe lang het duurt voor Eveline genoeg heeft van de vlees geworden Gooise zelfoverschatting. Of valt ze gewoon op foute mannen?
Renske blijft met de moed der wanhoop geloven in een goede afloop voor haar en Daniël. De norse reacties als ze voor de zoveelste keer naar zijn gevoelens vraagt, zijn geen teken van desinteresse. Nee, de beste man worstelt met zijn gevoelens en heeft het moeilijk. Daniël heeft de diepgang van bordkarton, die worstelt niet met zijn gevoelens, hij heeft geen zin in dat vrouwengezeik. Dat Danique hem moeiteloos om haar vinger windt, komt echt niet door haar looks, maar eerder omdat ze hem gewoon met rust laat en dat is al meer dan genoeg na het eindeloze gezever van Renske. Er wordt vaak gezegd dat ze doet alsof ze een getrouwd stel zijn, maar je mag toch hopen dat de meeste huwelijken in Nederland een stukje vrolijker zijn.
Stiekeme vrouwenverslinder
Ondertussen krijgt fatshamen door Magda een nieuwe dimensie. Die arme Gène moet nogmaals aanhoren dat ze toch echt niet iemand met een dikke buik wil. En waarom houdt hij hem niet wat meer in, hij hoeft hem toch niet zo naar voren te steken. Zelf maakt de ouwe babbelaar er nog een grapje over: op de markt in Limburg weten ze zijn maat, al is het nu wel een maatje meer. Magda kan er niet om lachen en heeft ook niet het fatsoen om even haar mond te houden, wat ze overigens wel eist van Gène, want zij "moet zich op de markt concentreren". Misschien wil Gène zich ook wel even ergens anders op concentreren, Google Maps bijvoorbeeld, voor de snelste route naar huis.
Rob vraagt zich af nu de zoveelste vrouw de revue passeert van wie hij niet direct wild wordt, of hij er niet een harem van kan maken. Hij geeft uiting aan die gedachte door luidkeels mee te zingen met 'ik houd van alle vrouwen, dat is een groot verdriet. Met één kan ik maar trouwen en daarom trouw ik niet'. Klare taal, die Michaela op zijn Renskes uitlegt: hij zal wel niet van één type vrouw houden. Nee vast, maar hij houdt in ieder geval ook niet bijzonder van de van oorsprong Zwitserse. Zelf blijft de man een enigma, want wat je hier nu weer mee moet? Of zit er achter die kalme glimlach inderdaad een grote vrouwenverslinder?