Kerst met gescheiden ouders: hoe kies je zonder schuldgevoel?

Je doet het altijd fout en er is altijd wel iemand boos of 'teleurgesteld'. Jij hebt een probleem dat je ouders hebben gemaakt en je voelt je nog schuldig ook. Voor veel volwassen kinderen van gescheiden ouders is Kerst geen sprookje, maar een logistieke en emotionele puzzel. Je wilt niemand teleurstellen, maar eindigt vaak zelf uitgeput en vol schuldgevoel. Psychologen wijzen erop dat deze spanning niet verdwijnt met de jaren: ook volwassen kinderen voelen zich loyaal naar beide ouders en vrezen de eenzaamheid van degene die “achterblijft”.

Belangrijk uitgangspunt: jij bent niet verantwoordelijk voor het goedmaken van de scheiding. Relatiedeskundigen benadrukken dat de belasting voor kinderen vaak gelijk opgaat met de emotionele druk die ouders – bewust of onbewust – op hen leggen. Dat betekent dat ouders idealiter zelf afspreken hoe de feestdagen worden verdeeld, in plaats van het kind in het midden te zetten. Een familiemediator vat het zo samen: “De kinderen mogen een mening hebben, maar ze hoeven niet te kiezen.

Toch moet er gekozen worden. Drie concrete stappen kunnen helpen om de druk te verlagen:

Daarnaast kan het helpen om met elke ouder apart te spreken over hun verwachtingen, en duidelijk te zeggen dat je keuze niets zegt over hoeveel je van hen houdt. Wie transparant is over praktische grenzen (werk, partner, kinderen) voorkomt vaak de heftigste teleurstellingen.

Veel experts adviseren om schuldgevoel te accepteren als begrijpelijke emotie, maar er geen stuurman van te maken. Je mag rouwen om het feit dat “gezellig met z’n allen” er niet meer in zit, en tegelijk een keuze maken die jouw mentale gezondheid beschermt. Uiteindelijk is de kern van Kerst niet het afvinken van familierituelen, maar het vinden van verbinding – ook als die dit jaar niet op één dag, op één plek of met iedereen tegelijk lukt.