Kort geding: hoe zat het ook al weer tussen Douwe en Dilan?

De geplaagde VVD-leider Dilan Yeşilgöz (en hoelang nog?) is nog niet af van Douwe Bob. Die spant een kort geding aan omdat Yesilgoz hem zonder grond tot Jodenhater bestempelde.

De afgelopen week laaide het debat over antisemitisme, zionisme en vrijheid van meningsuiting opnieuw op door een felle aanvaring tussen zanger Douwe Bob en VVD-leider Dilan Yesilgöz. De aanleiding: Douwe Bob weigerde op te treden op een Joods kinderevenement in Amsterdam, omdat daar volgens hem “zionistische posters en pamfletten” te zien waren. Hij vond het storend dat een kinderfeestje politiek werd aangekleed, zo lichtte hij later toe: “Ik baal als een stekker voor de kinderen. Zij zijn hier de dupe van.”

Dilan Yesilgöz reageerde bijzonder scherp op X, door te suggereren dat Bob’s weigering gelijkstond aan ‘Jodenhaat’. Ze trok direct de parallel met de Tweede Wereldoorlog: “Tachtig jaar na ‘dit nooit weer’ gebeurt het weer… Zo gewoon is Jodenhaat geworden. Pure haat, in het volle zicht.” Deze tweet leidde tot forse kritiek, óók binnen haar eigen partij. Liberaal activist Maarten Dirkse noemde de suggestie “erg vergezocht en niet geloofwaardig”.

De affaire escaleerde verder toen Douwe Bob vanwege de uitspraken op sociale media werd bedreigd. Zijn manager vroeg Yesilgöz haar tweet te verwijderen of te nuanceren. In plaats daarvan benadrukte zij haar standpunten nogmaals publiekelijk. Inmiddels heeft Bob een kort geding aangekondigd om de beschuldiging van antisemitisme aan te vechten.

Opvallend is dat Joodse organisaties, zoals ‘Een Ander Joods Geluid’, zich achter Douwe Bob scharen en excuses eisen van Yesilgöz voor het ongenuanceerd framen van antizionisme als antisemitisme. Daarmee staat niet alleen de vrijheid van de artiest ter discussie, maar ook het politieke debat over wat nog legitieme kritiek is – en wanneer dat haat zaaien wordt.