Oudere vrouwen vinden het maar niets: na een decennia durende feministische strijd zijn we op steeds meer vlakken terug bij af. Zo vinden veel jonge vrouwen het weer 'romantisch' om de achternaam van de man aan te nemen als ze trouwen, blijkt uit onderzoek van EenVandaag.
Het grootste deel van de vrouwen boven de 65 wil de eigen achternaam behouden, terwijl maar 23 procent van de vrouwen tussen 18 en 34 jaar daarvoor kiest. Andersom wil maar 13 procent van de mannen de naam van de vrouw aannemen, tegenover 63 procent van de vrouwen.
Daar denken vrouwen die zelf hebben meegemaakt dat ze geen keus hadden toch echt anders over. Schrijfster en podcastmaker Suzanna Jansen (60). "Tot in 1956 werden vrouwen zodra ze trouwden handelingsonbekwaam. Hun handtekening was niet meer rechtsgeldig, alsof ze minderjarig waren. Ze mochten geen grote beslissingen nemen, ook niet over hun eigen leven, ook niet over hun eigen geld als ze dat hadden. Dat is niet zo lang geleden."
Oude patronen
Vanaf de jaren 70 kregen vrouwen steeds meer gelijke rechten en dus ook de kans om hun eigen achternaam te houden als ze trouwden. "Dat een vrouw de achternaam van haar echtgenoot kreeg stamt uit de tijd dat ze 'van haar man' werd", aldus Jansen.
En nog steeds dénken we dat mannen en vrouwen gelijk zijn, maar zijn er in de praktijk nog wel degelijk verschillen. "Ik geef veel lezingen over deze geschiedenis, bij allerlei groepen en in alle generaties. Daar komen gelukkig ook twintigers en dertigers. Zij zijn opgevoed met idee dat mannen en vrouwen gelijk zijn, maar komen er toch vaak achter dat sommige patronen nog steeds aanwezig zijn. Het scherpst zie je dat bij man/vrouw-relaties als er kinderen komen: dan merken vrouwen dat er van hen toch wordt verwacht dat ze meer zorgen dan hun man en dat ze daarop worden aangesproken. Die oude patronen zijn er nog altijd."