Waarom Duitsers hard willen blijven rijden op de Autobahn

Als Nederlander rijd je voor het eerst op de Duitse Autobahn. Het kan best schrikken zijn. Het ene moment is die auto in je spiegeltje een stipje. Als je weer kijkt, hangt hij aan je bumper. Jij rijdt 130 km/u. Dat vind je best wel hard. Maar die ander rijdt 210 km/u.

Weinig verkeersdossiers raken zo'n snaar in Duitsland. Een algemene snelheidslimiet op de Autobahn is een heet hangijzer. Voor veel Duitsers is onbeperkt rijden een symbool. Het staat voor vrijheid en techniek. Toch verschuift het debat. Klimaatdoelen spelen een rol. Veiligheid ook. En Europese trends hebben invloed.

Het Umweltbundesamt is duidelijk. Een snelheidslimiet is een goed instrument. Het werkt direct. Het is snel in te voeren. En het kost niet veel. Het doel: minder CO2-uitstoot</a> van auto's.

Scenario-analyses tonen dit aan. Een limiet van 120 km/u helpt veel. Het vermindert de uitstoot flink. Een limiet van 130 km/u helpt ook. Maar iets minder dan 120 km/u. De reden is simpel. Bij hogere snelheden stijgt de luchtweerstand. Het verbruik gaat ook omhoog.

Volgens het Umweltbundesamt is een snelheidslimiet “een direct, snel en relatief goedkoop instrument om de CO2‑uitstoot van het wegverkeer te verlagen.” In scenario-analyses komt een limiet van 120 km/u uit op wezenlijke emissiereducties; hogere limieten (130 km/u) leveren minder, maar nog steeds aantoonbare besparingen. De redenering: luchtweerstand en verbruik nemen disproportioneel toe bij hogere snelheden.

De ADAC, traditioneel terughoudend, erkent inmiddels dat “een algemene limiet kan bijdragen aan lagere emissies en stabielere verkeersstromen,” al pleit de club voor een datagedreven benadering per traject en wijst ze op bestaande dynamische limieten. Destatis-cijfers laten zien dat het merendeel van Autobahn-doden samenhangt met hoge snelheden en inhaalmanoeuvres; Europese analyses van de ETSC en de Europese Commissie benadrukken dat kleinere snelheidsverschillen tussen voertuigen de kans op kettingbotsingen en de ernst van crashes verlagen.

Wat betekent het voor de weggebruiker? Een uniforme limiet maakt reistijden iets langer, maar constanter. Het Umweltbundesamt en Europese verkeersveiligheidsonderzoekers wijzen op winst in voorspelbaarheid, doorstroming en emissies; tegenstanders vrezen verlies van de “rijcultuur” en wijzen op moderne assistentiesystemen en al bestaande beperkingen op veel trajecten.