Online daten is inmiddels de normaalste zaak van de wereld:
ongeveer 30 procent van alle nieuwe heteroseksuele stellen ontmoet elkaar in ons land tegenwoordig digitaal. Het lijkt eenvoudig: je swipet, stuurt een paar berichten en misschien volgt er een match. Toch blijkt dat mannen op
dating-apps keer op keer dezelfde fatale fout blijven maken.
Te hoge verwachtingen leiden tot teleurstelling
Uit recent onderzoek onder duizenden online daters blijkt dat mannen opvallend vaak vrouwen proberen te benaderen die
‘boven hun niveau’ zitten. Ze kiezen massaal voor vrouwen die als aantrekkelijker worden gezien dan zijzelf. De realiteit? De overgrote meerderheid wordt genegeerd of afgewezen. Het gevolg hiervan is dat mannen uiteindelijk toch matchen met vrouwen die dichter bij hun eigen (gepercipieerde) aantrekkelijkheid zitten.
De kracht van realistische verwachtingen
In tegenstelling tot mannen zijn vrouwen online juist veel voorzichtiger. Zij richten zich vooral op mannen uit hun eigen ‘league’, wat zorgt voor minder afwijzingen én een efficiënter datetraject. Waarom? Omdat de kans op een wederzijds geïnteresseerde match veel groter is als beide partijen elkaar qua aantrekkelijkheid en achtergrond evenaren.
“Onze studie laat zien dat succesvolle matches vooral ontstaan tussen mensen met vergelijkbare aantrekkelijkheid. Afwijzing is hierbij leidend: mannen mikken hoog, maar eindigen meestal lager,” aldus de onderzoekers.
Swipegedrag en ‘de eerste stap’
Op
dating-apps blijken vrouwen sowieso in een sterkere positie te verkeren. Er zijn meer mannen dan vrouwen actief, én van mannen wordt verwacht dat zij de eerste stap zetten. Daardoor krijgen vrouwen doorgaans veel meer aandacht dan mannen, en maken ze scherper hun keuzes.
Toch nog hoop voor dromers
Voor wie denkt dat een ambitieuze swipe nooit kans van slagen heeft: uit eerder onderzoek blijkt dat 21 procent daadwerkelijk een reactie krijgt van iemand die ‘buiten hun league’ valt. Hoewel het zelden tot een date leidt, komt het dus heus weleens voor.
Bron: Onderzoek gepubliceerd in PLOS One, september 2025,