Trump verliest misschien zijn race tegen de klok

Trump en zijn trawanten zijn bezig met een min of meer geweldloze staatsgreep. Hij krijgt/neemt steeds meer macht, probeert tegenstanders hun stem te ontnemen. Maar in een analyse van David Frum van The Atlantic denkt dat hij snel is, maar niet snel genoeg.

Autocratieën worden geleid door één man, maar vereisen de medewerking van vele anderen. Sommige medewerkers delen oprecht de doelstellingen van de autocraat, maar opportunisten bieden een cruciale steun. In de Verenigde Staten moeten zulke mensen nu een moeilijke afweging maken: wegen de huidige voordelen van het onderwerpen aan de wil van Trump op tegen de toekomstige risico's?

Want de negatieve effecten van zijn optreden gaan snel.

Bijna tweederde van de Amerikanen is tegen hogere invoerrechten, Trumps belangrijkste economische maatregel. De aanval van zijn regering op vaccinaties voor jonge kinderen is nog impopulairder. Dit jaar is het hoogste aantal gevallen van mazelen geregistreerd sinds de regering-Clinton in 1993 gratis universele vaccinatie voor jonge kinderen invoerde. Ouders zijn terecht geschokt en boos.

Een kern van trouwe volgers houdt het partijnetwerk en mediamacht in lijn, maar het geheel is kwetsbaar voor externe schokken — economisch, juridisch of politiek. Jongere kiezers haken af, de “wrong track”-perceptie stijgt, en zelfs binnen Republikeinse kring groeit de scepsis: een groeiende meerderheid van de Amerikanen denkt dat hun land op het verkeerde spoor zit en dat dat ligt aan de president. (en dat is er ook nog Epstein)

Dus volgens Frum is het een race tegen de klok.

Trump heeft een scherp instinct om te overleven. Hij moet aanvoelen dat als hij nu niet optreedt om vrije en eerlijke verkiezingen in 2026 te voorkomen, hij veel van zijn macht zal verliezen – en al zijn straffeloosheid.

Die verkiezingen zijn over een jaar.