Donald Trump lijkt steeds kleiner

Donald Trump oogt aan het eind van 2025 politiek kleiner dan in het voorjaar, toen hij na zijn herverkiezing nog het beeld cultiveerde dat hij “het land en de wereld bestuurt”. Zijn grip op het publieke debat, zijn partij en zijn traditionele troefdossiers – economie en migratie – is zichtbaar verzwakt door dalende peilingen en forse Republikeinse verliezen bij recente verkiezingen.​ En dan moet de fall-out van Epstein (nog 1 miljoen documenten op komst) nog komen

In april vierde Trump zijn 100 dagen in zijn tweede termijn met meer dan 140 presidentiële decreten en een Republikeinse partij die vooral deed wat het Witte Huis wilde. Hij straalde onaantastbaarheid uit, liet zich op covers afbeelden als de man die “het land en de wereld” regeert en speculeerde openlijk over een derde ambtstermijn.x+1​Trump-is-suddenly-looking-a-lot-smaller-nl.docx​

Nu, aan het eind van 2025, is dat aura grotendeels verdwenen: hij is minder zichtbaar, oogt vermoeid en laat delen van de binnenlandse agenda liggen, terwijl kiezers juist worstelen met prijzen en betaalbaarheid. Steeds vaker klinkt in Washington de vraag of deze president het tempo en de complexiteit van zijn eigen tweede termijn nog wel aankan.

Uit nieuw onderzoek van AP‑NORC blijkt dat Trumps waardering voor zijn aanpak van economie en immigratie sinds het voorjaar scherp is gezakt. Waar hij kort na zijn terugkeer in het Witte Huis nog net boven of rond de 40 à 50 procent steun zat op deze onderwerpen, is dat nu duidelijk minder, met name bij onafhankelijke kiezers.

Dit is politiek explosief, omdat Trump zijn tweede termijn juist legitimeerde met de belofte van economische groei, harde grenscontrole en orde op straat. Als kiezers die thema’s nu verbinden met hoge kosten van levensonderhoud en een gevoel dat de overheid “niet voor hen werkt”, raakt dat direct aan de kern van zijn project.

De verkiezingen van 2025 zijn een koude douche voor de Republikeinse partij: in meerdere staten en lokale races werden Republikeinen weggevaagd of bleven de verhoopte overwinningen uit. De uitslagen bevestigen een patroon dat sinds Trumps opkomst al vaker is gezien: zodra zijn naam niet rechtstreeks op het stembiljet staat, presteren Republikeinen gemiddeld slechter.

Dat voedt binnen de partij het besef dat de Trump‑coalitie kwetsbaar is en sterk leunt op incidentele, persoonsgebonden opkomst, terwijl structurele steun in suburbs en bij gematigde kiezers verder afbrokkelt. Tegelijk durven steeds meer Republikeinse politici hem openlijk tegen te spreken, juist omdat ze hem verantwoordelijk houden voor dure nederlagen in swing‑staten en zelfs traditioneel rood gebied.nytimes+3​Trump-is-suddenly-looking-a-lot-smaller-nl.docx​

Lemire schetst een president die zich terugtrekt in een relatief kleine kring van loyale adviseurs, familieleden en miljardairsvrienden, ver weg van de zorgen van de gemiddelde Amerikaanse kiezer. Terwijl Amerikanen zich druk maken over huur, boodschappen en zorgkosten, houden Trump en zijn directe omgeving zich bezig met symbolische projecten, merchandising en het maximaliseren van persoonlijke en zakelijke voordelen.theatlantic+1​Trump-is-suddenly-looking-a-lot-smaller-nl.docx​

Dat contrast is in de publieke opinie dodelijk: de president die ooit gold als spreekbuis van de ‘vergeten Amerikaan’, wordt nu gezien als iemand die vooral zichzelf beter heeft gemaakt in een tijd van onzekerheid. Het voedt ook morele verontwaardiging, zeker nu oude affaires zoals het Epstein‑dossier weer opspelen en nieuwe vragen oproepen over de kringen waarin de president zich beweegt.T​